МАЪНАВИЙ БАРКАМОЛ ВА КОМИЛ ИНСОН ТУШУНЧАЛАРИНИНГ МАЗМУН-МОХИЯТИ
МАЪНАВИЙ БАРКАМОЛ ВА КОМИЛ ИНСОН ТУШУНЧАЛАРИНИНГ МАЗМУН-МОХИЯТИ
500 so'm
- Muallif: eldoor))
- E'lon qo'shilgan sana: 13-04-2018, 04:26
- PayMe orqali hisobingizni to'ldiring va oson sotib oling
- Ushbu yangilikni do'stlaringizga ham ulashing
- To'lov bo'yicha savollar bo'lsa biz bilan bog'laning
Ism: IxtiyoR
Telefon: +99894 566 55 88 (Telegram)
Маънавий баркамол ва комил инсон тушунчаларининг
мазмун-мохияти.
Режа:
1. Инсон ва шахс тушунчалари.
2. Маънавий баркамол инсон тушунчаси, унинг моҳияти
3. Комил инсон ва унинг шарқона фазилатлари
Маънавий баркамол, комил инсон тушунчаларини билиб олишдан аввал инсон, шахс, фуқаро тушунчаларининг мазмун-моҳиятини билиб олиш лозим бўлади.
Инсон ниҳоятда мураккаб, кўп қиррали ва кўп ўлчамли мавжудот бўлиб, унинг моҳиятини англаш юзасидан турли қарашлар илгари суриб келинмоқда. Шарқ фалсафаси тарихида ҳам инсон бош мавзулардан бири бўлиб келган.
Масалан, Форобий фалсафасида инсон бутун борлиқ тараққиётининг маҳсули сифатида изоҳланади. Мутафаккир инсонинг барча олижаноб фазилатлари илм туфайли эканлигини, инсон ҳаётининг мазмуни-бахтли бўлиш ва бахтли қилишга интилиш, бунга эса фақат илм ва маърифат орқали эришиш мумкинлигини кўрсатди. Беруний ва Ибн Сино инсоннинг бошқа мавжудотлардан устунлиги ақл ва тафаккур туфайли эканлигини исботлашга ҳаракат қилдилар. Абу Ҳомид Ғаззолий инсоннинг бошқа мавжудотлардан устунлиги ақлда эмас, балки инсон қалбида эканлигини кўрсатди.Улуғ мутасаввуф Абдуҳолиқ Ғиждувоний инсонни “кичик олам” деб ҳисоблаган.
Ҳаёт гўзалдир, - дейдилар шоир ва мутафаккирлар, лекин ҳаёт инсон билан гўзалдир. Инсон гўзаллигини белгиловчи асосий мезон унинг маънавийлиги, яъни аҳлоқ ва одоби ҳисобланади. Ўзбек халқининг “Инсон одоби билан гўзал” деган мақолининг моҳиятида чуқур фалсафий маъно ётади.
мазмун-мохияти.
Режа:
1. Инсон ва шахс тушунчалари.
2. Маънавий баркамол инсон тушунчаси, унинг моҳияти
3. Комил инсон ва унинг шарқона фазилатлари
Маънавий баркамол, комил инсон тушунчаларини билиб олишдан аввал инсон, шахс, фуқаро тушунчаларининг мазмун-моҳиятини билиб олиш лозим бўлади.
Инсон ниҳоятда мураккаб, кўп қиррали ва кўп ўлчамли мавжудот бўлиб, унинг моҳиятини англаш юзасидан турли қарашлар илгари суриб келинмоқда. Шарқ фалсафаси тарихида ҳам инсон бош мавзулардан бири бўлиб келган.
Масалан, Форобий фалсафасида инсон бутун борлиқ тараққиётининг маҳсули сифатида изоҳланади. Мутафаккир инсонинг барча олижаноб фазилатлари илм туфайли эканлигини, инсон ҳаётининг мазмуни-бахтли бўлиш ва бахтли қилишга интилиш, бунга эса фақат илм ва маърифат орқали эришиш мумкинлигини кўрсатди. Беруний ва Ибн Сино инсоннинг бошқа мавжудотлардан устунлиги ақл ва тафаккур туфайли эканлигини исботлашга ҳаракат қилдилар. Абу Ҳомид Ғаззолий инсоннинг бошқа мавжудотлардан устунлиги ақлда эмас, балки инсон қалбида эканлигини кўрсатди.Улуғ мутасаввуф Абдуҳолиқ Ғиждувоний инсонни “кичик олам” деб ҳисоблаган.
Ҳаёт гўзалдир, - дейдилар шоир ва мутафаккирлар, лекин ҳаёт инсон билан гўзалдир. Инсон гўзаллигини белгиловчи асосий мезон унинг маънавийлиги, яъни аҳлоқ ва одоби ҳисобланади. Ўзбек халқининг “Инсон одоби билан гўзал” деган мақолининг моҳиятида чуқур фалсафий маъно ётади.
Информация